Hoe we beslissen wat te doen wanneer we niet weten wat te doen

Posted on
Schrijver: Laura McKinney
Datum Van Creatie: 5 April 2021
Updatedatum: 25 Maart 2024
Anonim
Themadag Kwaliteitsbaggeren | Wat te doen als de sliblaag waterkwaliteitsproblemen oplevert
Video: Themadag Kwaliteitsbaggeren | Wat te doen als de sliblaag waterkwaliteitsproblemen oplevert

Als iemand die altijd in een constante staat van besluiteloosheid lijkt te zijn, weet ik dat er eindeloze scenario's zijn met talloze opties om je te kwellen. Of het nu het eeuwige brunch-dilemma van hartig versus zoet is, of je kostbare vrije tijd gebruikt voor een training of een drankje met een vriend, of een van de vele andere, moeilijkere keuzes die je in je leven zou moeten maken, de mogelijkheid tot besluiteloosheid is constante.


Dit is een gebied waarvan ik weet dat ik persoonlijk veel ruimte voor verbetering heb, dus ik doe mijn best om er meer bewust van te worden, en niet te piekeren over zinloze beslissingen als ik weet dat in het ongewisse zijn eigenlijk veel erger is dan de onnodige paranoia die ik maakte de verkeerde keuze. Vraagt ​​u zich af wat het andere pad zou hebben geleid - zoals ik zo vaak doe wanneer een server langs loopt met de wentelteefjes terwijl mijn omelet aankomt - is een ondankbaar en zinloos denkproces. Het is niet alleen onaangenaam op zich, maar het doet afbreuk aan de waarde van de route die je hebt gekozen om na te streven, het bederft met de tinten van what-ifs en de geur van twijfel en onvrede.

Het aanpakken van mijn onvoldoende vermogen om beslissend te zijn, bracht me ertoe om na te denken over de vele elementen die een beslissing kunnen nemen, en hoe gemakkelijk het is om uit het oog te verliezen welke elementen het belangrijkst zijn. Soms is het makkelijker om te beslissen welke criteria zijn het belangrijkst en bepalen dan om vast te houden aan welke beslissing dan ook. Het is belangrijk om onderscheid te kunnen maken tussen verschillende elementen van een scenario voordat je een haastige en misschien een slechte keuze maakt, of je verlamt door het ongemakkelijke gewicht van besluiteloosheid.


Een specifiek gebied dat zich leent voor een dergelijk denkproces, is dat van weegopties in termen van het maken van een nieuwe verbintenis - of het nu gaat om een ​​nieuwe relatie, een nieuwe baan of anderszins.

In dit gebied lijkt het heel eenvoudig om drie belangrijke elementen te verwarren: 1) je normen die je standvastig wilt handhaven, 2) je ondiepe deal-breakers waarvan je weet dat ze oppervlakkig zijn maar waar je spijt van hebt - sorry, en 3) de gebieden waarin u een voorkeur hebt, maar bereid bent om compromissen te sluiten omdat mensen, banen en kansen uiteindelijk een optelsom van hun onderdelen zijn. In staat zijn om onderscheid te maken tussen deze drie categorieën, en ervoor te zorgen de één niet als een ander te behandelen, is een uitstekende vaardigheid om te ontwikkelen en relevant voor vele gebieden van het leven. Anders lopen we het risico om te offeren waar we sterk zouden moeten staan, en te blijven als we ons opnieuw zouden moeten beoordelen. Beide gevallen leiden tot verlies - ongeacht of het een gelegenheid betreft of onze integriteit.


Integriteit is een van die lastige dingen die niet weggegooid hoeven te worden in flagrante veronachtzaming dat het beschadigd of verloren gaat. In feite zijn het de kleine disservices die er na verloop van tijd - stilletjes, discreet - achteraan gaan tot we ver genoeg weg zijn gereisd dat we de verlichtende last van achteraf krijgen - de nieuwheid van onze positie vergroot pixel tot groot beeld, onthullend de schade die we onbewust hebben toegebracht. Dit is wat we riskeren wanneer we onze normen verwarren voor een gebied waarop we een compromis zouden moeten sluiten.

Aan de andere kant, als we zo gewend raken aan een vereiste op onze lijst zonder opnieuw te beoordelen als onze omstandigheden - en, nog belangrijker, omdat we onszelf - verandering, we kunnen standvastig blijven voor ankers die geen stabiliteit maar eerder stagnatie bieden, die ons niet baseren maar onze groei belemmeren.

Een denkproces, een verwachting, een verlangen kan een gewoonte worden - zozeer zelfs dat je je misschien niet realiseert dat je het niet langer nodig hebt of zelfs maar wilt. Je bent gewoon zo vertrouwd met het nodig hebben en willen, dat uw instinctieve reactie op het opgeven ervan definitief wordt tegengesproken. We zijn dynamisch en we (hopelijk) volwassen in de loop van de tijd en dus wat eens een absolute onbreekbare vraag zou kunnen zijn, kan een vervagende suggestie worden, die openstaat voor ontslag als acceptatie. Als we ze niet doorzoeken en ze in stapels verdelen om te worden bewaard, overwogen of weggegooid, zullen we ons rommelig vinden, met echt zinvolle en relevante verlangens begraven onder verouderde, irrelevante grillen, verstikkend onder het overbelaste gewicht dat een onvermogen om te veranderen of verder te gaan. Deze rommel helpt zeker niet bij het maken van efficiënte en goed geïnformeerde beslissingen.

Bij het doen van enige mentale en emotionele voorjaarsschoonmaak verwijderen we niet alleen oude items die op zijn best zinloos zijn, en in het slechtste geval storende of misleidende factoren, maar we creëren nieuwe ruimte om ons te concentreren op onze huidige behoeften en verlangens. Het zorgt voor een frisse, heldere ruimte om doelen, verlangens en hoe ze te krijgen te beoordelen, of om negatieve zaken in je leven te evalueren en hoe je ze kunt verwijderen. Gewoonte is een krachtig hulpmiddel - maar het moet worden gecontroleerd. Hoewel we vaak moeite hebben met het ontwikkelen van gewoonten die we bewust willen bereiken - of het nu een oefeningsroutine is, dagelijks flossen, of het wekelijks uitlezen van tijd om te lezen over de actualiteit - het is opmerkelijk gemakkelijk om het slachtoffer te worden van onze gewoonten die zo ingebakken zijn. we herkennen zelfs hun bestaan ​​niet.

Als er iets is dat ik aan het leren ben, terwijl ik probeer te onderscheiden welke gewoontes ik wil gebruiken en dat ik wil breken, dan is het dat het cruciaal is om bewust te leven, om zelfbewust te zijn in alle facetten van het leven. Dit bewustzijn zal uiteindelijk een belangrijke bijdrage leveren aan het nemen van duidelijke beslissingen; door je bewust te zijn van waar je staat in elk aspect van je leven, realiseer je je veel eerder welke criteria momenteel het belangrijkst zijn om rekening mee te houden.

Het is om deze redenen dat onderscheid wordt gemaakt tussen normen, oppervlakkige verlangens en compromisgebieden; bewust gewoonten vormen; en het herevalueren van behoeften en waarden kunnen allemaal behulpzaam zijn bij het nemen van beslissingen die leiden tot vooruitgang en verbetering. Het is op zijn minst iets om over na te denken, bij voorkeur tijdens een brunch.


aanbevolen afbeelding - Chellseeyy