7 dingen die we kunnen leren van het maken van fouten

Posted on
Schrijver: Laura McKinney
Datum Van Creatie: 4 April 2021
Updatedatum: 24 Maart 2024
Anonim
CAMPER BOUW FOUTEN | 10 Dingen die we haten aan onze bus
Video: CAMPER BOUW FOUTEN | 10 Dingen die we haten aan onze bus

Een jaar geleden nam ik de metro mee naar huis na een avondje stappen en werd verschillende stops wakker langs de halte waar ik zou uitstappen, gedesoriënteerd en verward, en tot het besef dat mijn tas was gestolen. Het was laat en mijn kamergenoot was de stad uit - mijn sleutels waren weg, samen met mijn telefoon, metrokaart en geld, en buiten was het ijskoud. Ik daalde af in een milde paniek, terwijl ik in tegenovergestelde richting terug naar huis snelde. Na zoemende elke knop op de deur van mijn gebouw tevergeefs, en met grote terughoudendheid omdat ik weet hoe irritant en schokkend is om aan de ontvangende kant daarvan te zijn, begon ik mezelf neer te leggen bij het feit dat ik gewoon zou moeten post op mijn stoep totdat iemand het gebouw verliet.


Toen ik me in die gedachte had gevestigd, reageerde een stem op het luidsprekersysteem en zei: "Alicia?" Ik ben geen Alicia, maar wie ze ook is, ik ben dankbaar dat ze vrienden had in het gebouw dat haar verwachtte, omdat de deur toen geopend. Ik liep naar het appartement van de meisjes die hadden gereageerd om mijn situatie uit te leggen, mijn verontschuldigingen voor het feit dat ik hen heb gestoord en bedank hen omdat ze me hebben gemompeld.

Uiteindelijk deden ze veel meer dan ik ooit had kunnen vragen of verwachten. Ze probeerden me te helpen mijn appartement binnen te komen, leenden me hun telefoons om mijn kaarten te annuleren en zetten me op voor de nacht. Ze waren sympathiek, warm en begripvol. Sterker nog, in de loop van de nacht vertelde iedereen me apart dat de drie van hen bij mijn aankomst op het punt stonden een groot gevecht aan te gaan, maar toen raakten ze afgeleid. Iets over het samenvallen van gebeurtenissen, de timing van onze respectieve chaos en hun vrijgevigheid bracht me in een onverwachte en onwankelbare staat van geluk en waardering. Ik stond mezelf zorgeloos toe om in een erg kwetsbare positie te komen, met het potentieel voor een rampzalig einde, en ik was lichamelijk ongeschonden, beschut en geraakt door medeleven van anderen. Alles wat ik kwijt was, was vervangbaar en uiteindelijk had ik iets moeilijker te vinden gekregen. Ik was zo verrast door mijn vreugdevolle reactie op de situatie, en hoezeer ik me ook idioot voelde omdat ik mezelf in de situatie plaatste, ik voelde ook een gevoel van trots en voldoening in de wetenschap dat ik met grote zekerheid wist wat het belangrijkste was in leven.


Deze situaties die op het eerste gezicht bronnen van spijt en spijt zijn, kunnen resulteren in zinvolle lessen die de oorspronkelijke gevoelens van negativiteit ver voorbijgaan. We moeten allemaal onze eigen fouten maken en van hen op onze eigen manier leren, maar dat betekent niet dat we de kennis die we met elkaar krijgen ook niet kunnen delen. Ik heb verschillende waardevolle lessen geleerd uit deze ervaring:

1. Je weet nooit wanneer je moet vertrouwen op de vriendelijkheid van vreemdelingen, of wanneer je een vreemdeling bent wiens vriendelijkheid nodig is. Ik weet niet dat karma zo efficiënt en effectief werkt als we allemaal graag willen geloven, maar ik denk dat hoe meer vriendelijkheid de wereld in wordt gestoken, hoe beter ... en hoe waarschijnlijker het is dat je zelf tegen iemand stuit.

2. Perspectief is het belangrijkst wanneer het het moeilijkst is om op te roepen. Deze ervaring, hoewel onaangenaam en enigszins duur om te repareren, rustte op een vreemd vreugdevolle manier over me heen. Toen ik eenmaal binnen was, was ik vervuld van een enorm gevoel van waardering voor het feit dat ik in een situatie die echt gevaarlijk of verwoestend kon zijn, ongedeerd uit de bus kwam. Het was goed dat het gebeurde omdat het me deed schrikken van het opnieuw maken van dezelfde domme fout - het leerde me een oneindig waardevolle les met eindige gevolgen. Dat alleen is iets om dankbaar voor te zijn.


3. De onvoorwaardelijke liefde en steun van vrienden is een van de grootste geschenken die je kunt geven en ontvangen in het leven. Ik weet dat ik verloren zou zijn zonder mijn vrienden - ze zijn mijn niet-oordelende kompas in mijn leven als ik mezelf het meest verloren voel. Het feit dat dit incident gebeurde toen mijn kamergenoot buiten de stad was, belichtte hoe vaak en op hoeveel manieren ik veel beter af was dankzij de hulp van mijn vrienden. Koester vriendschap en behandel het als de schat die het is.

4. Hoewel we vaak geneigd zijn te geloven dat we zijn en momenten hebben waarop we het met grote zekerheid voelen, zijn we niet onoverwinnelijk. Steeds opnieuw paraderen in potentieel onveilige situaties onder het mom van spontaniteit en de mantra van carpe diem zal uiteindelijk uiteindelijk slecht eindigen. Er zijn saldi te slaan. Deze situatie deed bij mij een acuut begrip ontstaan ​​van mijn sterfelijkheid en kwetsbaarheid en de noodzaak om dienovereenkomstig te handelen. Ik kan volwassener worden zonder meer alledaags te worden; Ik kan meer gecalculeerde risico's nemen terwijl ik minder uitslagbeslissingen neem.

5. Wees niet gegijzeld door gewoonten. De schoonheid en de last van gewoonten is dat ze gewoon dat zijn - iets wat we zo vaak en zo routinematig doen, het is bijna een instinct. Daarom is het een enorm lonende uitdaging om de wilskracht en toewijding te gebruiken om te dicteren wat onze gewoonten zullen zijn.

6. Soms moeten we weten wanneer we het ene uiteinde moeten opgeven voor het andere. Ik koos ervoor om die nacht de trein te nemen in naam van de soberheid en een poging om meer bewust te zijn van mijn uitgaven. Ironisch dat ik, in ruil voor een taxi van $ 30 in opdracht van de trein, mezelf in een positie bevond waarin ik honderden dollars moest uitgeven om gestolen spullen te vervangen. Dit leerde me het soms subtiele, maar altijd relevante verschil tussen standvastig en koppig zijn ten opzichte van doelen, en de waarde om veelzijdig te denken en betrokken te zijn bij je omstandigheden om te weten wanneer je moet buigen. Ik probeer nog steeds cabineritten te vermijden als er goedkopere opties beschikbaar zijn, maar als het na 12 uur is en ik alleen ben, verlies ik mijn verliezen en bel ik de taxi. Ik bedoel, als ik het me niet kan veroorloven om een ​​taxi te bellen, of mijn plannen om eerder af te sluiten niet kan beperken, dan hoef ik niet naar buiten te gaan.

7. Om van onze fouten te leren, moeten we opzettelijk op hen reageren. We moeten de situatie beoordelen, de les extraheren en bepalen hoe we onze acties kunnen veranderen op basis van wat we hebben geleerd. Fouten zijn alleen dat als we niet door de puinhoop graven om het geschenk terug te krijgen dat het ons biedt, maar de waarde begraven in spijt is van onschatbare waarde. Verdorie, je hebt het al verprutst, het ergste is gebeurd; het is de moeite waard je nagels te vervuilen om de les op te graven.


afbeelding - Alexandra Bellink